Starożytna maszyna latająca: sekrety ptaka Sakkara w starożytnym Egipcie



Jednym z najbardziej tajemniczych obiektów wszech czasów jest ptak Sakkara. Archeolog Khalil Messiha odkrył go w 1898 roku podczas wykopalisk w grobowcu Pa-di-lmen w Sappho i natknął się na drewniany przedmiot przypominający ptaka. Z rozpiętością skrzydeł wynoszącą zaledwie 18 centymetrów, obiekt ten od lat zastanawia archeologów i badaczy. Chociaż istnieje wiele teorii na temat tego, co to jest, wciąż nie ma jasnego wyjaśnienia.

Wiek tego drewnianego ptaka szacuje się na około 2200 lat. Najważniejszą rzeczą jest to, że nie wygląda zbytnio jak ptak. Układ skrzydeł świadczy o zaawansowanej konstrukcji aerodynamicznej. Ptak Sakkara jest bardzo kontrowersyjnym obiektem, ponieważ doprowadził niektórych do spekulacji, że starożytni Egipcjanie mieli technologię i zrozumienie aerodynamiki. Niektórzy spekulują, że ptak z Sakkary mógł być modelem w skali działającego samolotu - rodzaju starożytnej maszyny latającej. Wielu badaczy próbowało obalić teorię, że ten kawałek jest prototypem starożytnej maszyny latającej. Twierdzą oni, że chociaż przypomina on maszynę latającą, uważają, że ostatecznie jest to po prostu ptak.

Ptak Sakkara rzeczywiście przypomina ptaka. Ma oczy i nos, ale jego skrzydła nie przypominają skrzydeł ptaków. Przypominają skrzydła nowoczesnego samolotu odrzutowego. Skrzydła są nieco grubsze w kierunku środka kadłuba, gdzie siła nośna jest największa. Pod koniec skrzydła stają się cieńsze i mają kształt skierowany w dół, co dowodzi, że ptak Sakkara ma zaawansowaną konstrukcję aerodynamiczną. Należy również zauważyć, że ptaki nie mają sterów - nie potrzebują ich.

Dr Khalil Messiha opublikował w 1991 roku artykuł zatytułowany „African Experimental Aeronautics: A 2,000-Year Old Model Glider”, w którym szczegółowo opisał następujące kwestie:

Skrzydło wykonane jest z jednego kawałka drewna i ma rozpiętość dokładnie 18 centymetrów. Najgrubsza część skrzydła ma 8 milimetrów. Zwęża się w kierunku końcówek. Można również rozpoznać nieco nierówny kąt V po obu stronach, spowodowany niewielkim odkształceniem drewna w czasie. To, co czyni historię o ptaku z Sakkary jeszcze bardziej interesującą, to hieroglify na modelu samolotu z napisem „Dar Amona”, a przede wszystkim trzy papirusowe inskrypcje znalezione w pobliżu artefaktu, które zawierają zdanie „Chcę latać”.

Cytat:„Zbudowałem już podobny model z drewna balsa i dodałem usterzenie ogonowe (które prawdopodobnie zostało utracone) i nie byłem zaskoczony, że mógł płynąć kilka metrów w powietrzu, gdy został rzucony ręcznie”. - Dr Khalil Messiha

Kanał History udowodnił, że ptak Sakkara był zdolny do lotu. Zwrócili się do Simona Sandersona z prośbą o zbudowanie repliki artefaktu. Sanderson przeprowadził kilka testów repliki w tunelu aerodynamicznym bez usterzenia ogonowego i stwierdził, że generowała ona „czterokrotnie większą siłę nośną niż masa własna szybowca”. Jedyną rzeczą, która uniemożliwiała ptakowi Sakkara latanie, był brak tylnego steru stabilizującego, który był niezbędny do utrzymania równowagi.

Według naukowców ptak Sakkara faktycznie posiadał ten ważny element, który z czasem został utracony. Teraz wiemy z całą pewnością, że starożytni byli zaawansowani technologicznie i posiadali znacznie większą wiedzę, niż im przypisujemy.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl