Były naukowiec NASA przeprowadza eksperymenty mające na celu wykazanie, że nasza rzeczywistość może być symulowana



Pogląd, że istniejemy w ramach symulacji komputerowej, był kiedyś zwykłym spektaklem science fiction. Jednak granice między fikcją a rzeczywistością mogą nie być tak ostateczne, jak kiedyś sądziliśmy. Thomas Campbell, były fizyk i wizjoner NASA, jest przekonany, że nasza rzeczywistość jest wirtualną symulacją i jest zdeterminowany, aby wykazać to za pomocą dowodów eksperymentalnych. Były fizyk NASA, Thomas Campbell, zainicjował pionierski eksperyment mający na celu ustalenie, czy nasz wszechświat jest w rzeczywistości symulacją komputerową, inspirowaną teoriami rozsławionymi przez filmy takie jak Matrix.

Poszukiwanie symulowanej rzeczywistości

Czy to możliwe, że nasza egzystencja jest ograniczona do symulowanej rzeczywistości zamiast fizycznego wszechświata, który postrzegamy? Ta intrygująca koncepcja, spopularyzowana przez hitowy film Matrix z 1999 roku, jest obecnie przedmiotem badań eksperymentalnych. W 2017 roku Campbell opublikował artykuł w czasopiśmie naukowym The International Journal of Quantum Foundations. Przedstawił w nim serię eksperymentów, które jego zdaniem mogłyby zrewolucjonizować nasze postrzeganie rzeczywistości.

Siedem lat później grupa naukowców z California Polytechnic University, zmotywowana koncepcjami Campbella i wspierana finansowo przez jego organizację non-profit, Center for the Unification of Science and Consciousness (CUSAC), zainicjowała swoje badania. Ich inauguracyjny eksperyment jest odmianą słynnego eksperymentu podwójnej szczeliny Thomasa Younga. Tradycyjnie eksperyment ten polega na przepuszczeniu wiązki światła (fotonów) przez dwie szczeliny. Pod nieobecność obserwatora fotony wykazują zachowanie falowe, podczas gdy obecność obserwatora powoduje, że zachowują się jak cząstki. Campbell twierdzi, że wszechświat działa na zasadzie podobnej do efektu obserwatora; sugeruje, że bez obserwatora świat, jaki znamy, przestaje istnieć i materializuje się w znanej nam formie tylko wtedy, gdy ponownie go obserwujemy.

Rozważmy typową grę wideo, w której poruszamy się po wirtualnym świecie, eksplorując i walcząc z potworami. Ten świat renderuje się tylko wtedy, gdy jest obserwowany. Gdy nie jest widoczny, istnieje jedynie jako uśpiony kod, który budzi się do życia po powrocie użytkownika. Ta koncepcja jest fascynująca. Na razie pozostaje hipotezą, ale co jeśli Campbell ma rację? Co jeśli nasza egzystencja jest podobna do ogromnej gry wideo, rządzonej nie przez prawa fizyki, ale przez linie kodu?

Recenzje wideo proponowanych przez Campbella eksperymentów można obejrzeć tutaj. 

Nie jesteśmy sami we wszechświecie... a może w symulacjach?

Campbell nie jest osamotniony w swoich przypuszczeniach. W 2003 roku szwedzki filozof Nick Bostrom zaproponował teorię "symulacji przodków", sugerując, że zaawansowane cywilizacje mogą tworzyć symulacje wszechświata tak przekonujące, że mieszkańcy nie będą świadomi ich symulowanej rzeczywistości. Cywilizacje te, po osiągnięciu pewnego progu rozwoju, mogą również zacząć tworzyć własne symulacje, prowadząc do nieskończonego regresu rzeczywistości, podobnego do zagnieżdżonej rosyjskiej lalki, w której większość inteligentnych bytów istnieje w symulacjach.
Hipoteza Campbella odbiega od "symulacji przodków" Bostroma, podkreślając kluczową rolę ludzkiej świadomości. Twierdzi on, że świadomość nie jest jedynie wynikiem symulacji, ale jej istotnym składnikiem; bez świadomych obserwatorów symulacja przestałaby istnieć.

W końcu niektórzy naukowcy zbliżają się do gnostyckiej i hermetycznej koncepcji, że nasz świat jest Snem Stwórcy, astralną matrycą, w której uśpiona Świadomość Stwórcy wyczarowuje iluzję, którą akceptujemy jako rzeczywistość. Kiedy Stwórca się przebudzi, iluzoryczny świat zniknie. Iluzje są tymczasowe, ponieważ materia jest skończona. Prawdziwa rzeczywistość jest jednak wieczna.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl