Nowa mapa Antarktydy zapewnia najbardziej szczegółowy przegląd terenu subglacjalnego



Międzynarodowy zespół kierowany przez BAS opublikował najbardziej szczegółową mapę subglacjalnego terenu Antarktydy, ujawniając najgrubszy lód na kontynencie w nienazwanym kanionie na Ziemi Wilkesa.

Najgrubsza pokrywa lodowa na Antarktydzie została niedawno odkryta na Ziemi Wilkesa. Wynika to z najbardziej szczegółowej mapy subglacjalnego terenu kontynentu, jaka kiedykolwiek powstała.
Mapa, opublikowana przez międzynarodowy zespół naukowców pod kierownictwem British Antarctic Survey (BAS), podważa wcześniejsze założenia dotyczące lokalizacji najgrubszej pokrywy lodowej i dostarcza ważnych danych na temat procesów lodowych na Antarktydzie.

Zestaw danych, znany jako Bedmap3, integruje ponad sześć dekad badań geofizycznych i dokładnie rejestruje najwyższe szczyty i najgłębsze doliny kontynentu. Wyniki dostarczają ważnych informacji na temat grubości lodu, topografii podlodowcowej i reakcji kontynentu na zmiany klimatu. „Są to podstawowe informacje, które stanowią podstawę modeli komputerowych, których używamy do analizy przepływu lodu przez kontynent wraz ze wzrostem temperatury.

Wyobraź sobie, że wylewasz syrop na ciasto skalne - wszystkie grudki i nierówności określają, gdzie syrop płynie i jak szybko. I tak samo jest na Antarktydzie: niektóre grzbiety powstrzymują płynący lód; zagłębienia i gładkie miejsca są tam, gdzie lód może płynąć szybciej” - wyjaśnił dr Hamish Pritchard, glacjolog z BAS i główny autor badania.

Bedmap3 opiera się na poprzednich zestawach danych i integruje ponad 82 miliony punktów danych - dwa razy więcej niż jej poprzedniczka. Mapa o wysokiej rozdzielczości opiera się na danych z samolotów, satelitów, statków, a nawet historycznych psich zaprzęgów. Wyświetlana na siatce 500 metrów (1640 stóp), zapewnia wyjątkowo szczegółowy widok lądu pod lodem Antarktydy i pozwala naukowcom przewidzieć, w jaki sposób pokrywy lodowe mogą reagować na rosnące temperatury. Ważną innowacją w tej aktualizacji jest identyfikacja najgrubszej pokrywy lodowej.
 
Poprzednie badania zlokalizowały ją w basenie Astrolabe w Adelieland. Najnowsza analiza pokazuje jednak, że najgrubsza pokrywa lodowa znajduje się w nienazwanym kanionie w Wilkesland na 76.052°S i 118.378°E. Głębokość wynosi 4 757 metrów (15 603 stóp), czyli ponad 15 razy więcej niż wysokość The Shard, najwyższego wieżowca w Wielkiej Brytanii.



Gromadzenie danych i ulepszenia

Bedmap3 korzysta z ostatnich szeroko zakrojonych badań na Antarktydzie Wschodniej, w tym w regionach wokół bieguna południowego, Półwyspu Antarktycznego i Gór Transantarktycznych. Zestaw danych udoskonala wizualizację głębokich dolin i odsłoniętych skalistych szczytów, jednocześnie wprowadzając nowe pomiary wysokości powierzchni lodu i pływających szelfów lodowych. Jednym z najważniejszych wkładów jest zaktualizowane mapowanie linii uziemienia - obszarów, w których lód styka się z oceanem i zaczyna się unosić.

Zestaw danych został skompilowany przy użyciu wielu technik czujników, takich jak odbicie radarowe i sejsmiczne w celu pomiaru grubości lodu i wysokości dna subglacjalnego, pomiary grawitacyjne w celu wykrycia zmian gęstości skał pod lodem oraz dane satelitarne w celu śledzenia zmian wysokości i składu powierzchni pokrywy lodowej.

---

Amon
www.strefa44.pl
www.strefa44.com.pl